നിന്നെക്കുറിച്ച്‌ പറയുമ്പോള്‍എനിക്കൊരായിരം നാവുകള്‍..
നിന്നെക്കുറിച്ചോര്‍ക്കുമ്പോള്‍എണ്റ്റെ കണ്ണില്‍പ്രണയത്തിണ്റ്റെ സാന്ദ്രനീലിമ..
എണ്റ്റെ ഹൃദയംനിനക്കുള്ള സ്നേഹത്തിണ്റ്റെ മഹാസമുദ്രിമ..
വസന്തം വിരിയാത്ത വഴികളില്‍,
നിലാവു വീഴാത്ത തീരങ്ങളില്‍,
കൂരിരുട്ടില്‍ ഇന്നും.. (എന്നും)
നീ എനിക്കായ്‌ മാത്രം തെളിയുന്നതാരകം.
എണ്റ്റെ ലോകത്തിനപ്പുറം...
എണ്റ്റെ പഞ്ചേന്ദ്രിയസംവേദനങ്ങള്‍ക്കുമപ്പുറം...
ഞാനറിയാത്ത നിയോഗങ്ങളില്‍,
നീയേതോ ദേവദൌത്യത്തിണ്റ്റെ
വിശുദ്ധിയിലലയുമ്പോള്‍,
മഞ്ഞു പോലെ..
നെറ്റിയിലറിയാതെ മുകര്‍ന്നു മറയുന്നജ്വാലയായ്‌..
നിദ്രയില്‍,
ബോധത്തിണ്റ്റെ തീരങ്ങളിലേക്കുണര്‍ത്തൂന്ന
നേര്‍ത്ത വിളിയൊച്ചയായ്‌..
കണ്‍മിഴിക്കുമ്പോള്‍ വഴിത്തിരിവില്‍ മറയുന്ന
വസ്ത്രോഞ്ചലമായ്‌.. കാറ്റിലലിഞ്ഞുപോകുന്ന പരിചിതഗന്ധമായ്‌..
നീ വരുമെന്ന കിനാവിണ്റ്റെ പച്ചപ്പില്‍,
എന്നും ഞാനുറങ്ങുന്നു....
No comments:
Post a Comment