കണ്ണീരിണ്റ്റെ കാണാക്കയങ്ങളില്‍
പങ്കായം നഷ്ടപ്പെട്ട തോണിക്കാരണ്റ്റെ
വിഭ്രാന്തിയോടെ ജീവിത യാഥാര്‍ഥ്യങ്ങള്‍ക്കു മുന്നില്‍
പകച്ചുനിന്നപ്പോള്‍,
ജീവിതവീഥിയില്‍ കൈപിടിച്ചു കൂടെ നടത്തിയ കൂട്ടുകാരീ...
എണ്റ്റെ മനസ്സില്‍ നിന്നോടുണ്ടായിരുന്നത്‌
ആത്മാര്‍ഥ സ്നേഹത്തിണ്റ്റെ നിഷ്കളങ്കഭാവമായിരുന്നു.

എണ്റ്റെ ദുര്‍ഘടവഴികളില്‍ നിന്നും
എന്നെ നീ കൈപിടിച്ചുയര്‍ത്തിയെങ്കിലും
നിണ്റ്റെ വഴിയിലെ വിഷമുള്ളായിത്തീരാന്
‍ദൈവം എന്നെ മാത്രം നിയോഗിച്ചതെന്തേ... ?

3 comments:

നരിക്കുന്നൻ said...

എണ്റ്റെ ദുര്‍ഘടവഴികളില്‍ നിന്നും
എന്നെ നീ കൈപിടിച്ചുയര്‍ത്തിയെങ്കിലും
നിണ്റ്റെ വഴിയിലെ വിഷമുള്ളായിത്തീരാന്
‍ദൈവം എന്നെ മാത്രം നിയോഗിച്ചതെന്തേ... ?

നല്ല വരികള്‍
ആശംസകള്‍

rainysno said...

tnxxxxxxxx

Ammu said...

നിന്റെ നിയോഗം നിറവേറ്റുക എന്നത് നിന്റെ കര്‍ത്തവ്യമാണ് കുഞ്ഞേ... എല്ലാ നിയോഗങ്ങളും പനിനീര്‍ പൂവുപോലെ സൌരഭ്യം പരത്താന്‍ മാത്രമായിരുന്നാല്‍ ജീവിതം വിഷമുള്ളല്ല മരിച്ചു മുള്ളുകളുടെ കൂമ്ബാരമാകും അവസാനം... നിനക്ക് വിധിച്ചത് നീ തന്നെ അനുഭവിക്കണം .......